Η ιστορία & ο πολιτισμός του Λιανοκλαδίου

Στην ευρύτερη περιοχή του Λιανοκλαδίου αρχικά ιδρύθηκε και λειτούργησε ο Δήμος Παραχελωϊτών, ο οποίος συγχωνεύθηκε στο Δήμο Μακρακώμης, για να μετασχηματιστεί αργότερα και τελικά να καταργηθεί (1912/1914) με τη σύσταση των Κοινοτήτων και οι οποίες, έπειτα από την πρόσφατη αναγκαστική συνένωση, συγκρότησαν τον Δήμο Λιανοκλαδίου-σημερινή ομώνυμη Δημοτική Ενότητα του Δήμου Λαμιέων.

Μέσα σ΄ αυτό το γεωγραφικό περιβάλλον θα εγγραφούν οι ιστορικές τύχες των κατοίκων της περιοχής στην κλασσική αρχαιότητα, στη βυζαντινή περίοδο, στα χρόνια της οθωμανικής κατάκτησης και κυρίως στην μετεπανασταστική και σύγχρονη εποχή, αν και η γονιμότητα της πεδιάδας του Λιανοκλαδίου και της γύρω περιοχής προσέλκυσε το ανθρώπινο ενδιαφέρον από τα πρώιμα προϊστορικά χρόνια.

Η περιοχή καταλήφθηκε από τους Αινιάνες στους προϊστορικούς ακόμη χρόνους, οι οποίοι προέρχονταν από τη Θεσσαλία και ήταν από τους πιο παλιούς Έλληνες. Οι ίδιοι κατά καιρούς, συμμάχησαν με άλλους λαούς (Αθηναίους, Θηβαίους, Μακεδόνες, Αιτωλούς) και τελικά υποτάχθηκαν στους Ρωμαίους, των οποίων η εδώ παρουσία υπήρξε καθοριστική, αφού μεταξύ των άλλων, έθεσαν και τα όρια ανάμεσα στην Υπάτη και τη Λαμία, τα οποία, με μικρομεταβολές, διατηρήθηκαν μέχρι την μετεπαναστατική εποχή.

Η ευρύτερη περιοχή του Λιανοκλαδίου στη βυζαντινή περίοδο βρισκόταν στη σφαίρα επιρροής της Υπάτης, το ίδιο συνέβαινε και στην ύστερη Τουρκοκρατία, αφού υπαγόταν στον καζά (= επαρχία) Πατρατζικίου (= Υπάτης).

Στις αρχές του 19ου αιώνα και λίγο πριν από την Επανάσταση του 1821 ένα μεγάλο μέρος των επαρχιών Πατρατζικίου και Ζητουνίου ανήκε στην επιρροή του Αλή-Πασσά των Ιωαννίνων, ο οποίος είχε αγοράσει χωριά, τα οποία σήμερα συνθέτουν τη Δημοτική Ενότητα Λιανοκλαδίου.

Με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους και τη χάραξη των ελληνοτουρκικών συνόρων, η περιοχή ως «εκείθεν του Σπερχειού ποταμού» κινδύνευσε να παραμείνει στην κυριαρχία του Σουλτάνου, αλλά στη Διάσκεψη του Λονδίνου (30 Αυγούστου 1832) προκρίθηκε η γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού και αποσοβήθηκε ο σοβαρότατος κίνδυνος να είναι ο Σπερχειός ποταμός όριο των δύο κρατών. Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους η ευρύτερη εκείνη περιοχή ανήκει στην επαρχία Φθιώτιδας, αφού η περιοχή του Πατρατζικίου συγχωνεύθηκε σ΄ αυτή πολιτικά και εκκλησιαστικά και έχασε την επί σειρά αιώνων διοικητική της αυτοτέλεια.